The Use of [ ՝] Mark in Armenian
This mark [ ՝] is called put in Armenian.
We put [ ՝] in these cases.
when we don't want to repeat the same verb in the second sentence.
Մենք գիւղ գացինք, անոնք՝ ծով։
We went to the countryside, they՝ to the beach.
[ ՝] replaces the verb ‘’went’’, which is dropped.
Իմ վարդս կարմիր է, քուկդ՝ դեղին։
My rose is red, yours՝ yellow.
[ ՝] replaces the verb to be (է) which is dropped.
2. After the words ուրեմն therefore, այսինքն which means, օրինակ for example, հետեւաբար as a result, consequently։
Շատ կը սիրեմ կարմիր գոյնով պտուղները, օրինակ՝ նուռը, ելակը եւ կեռասը։
I love red colored fruits, for example՝ pomegranate, strawberry and cherry.
The function of the [ ՝] here is the same as the colon [:] in English.
3. When we rearrange the sentence where the subordinate sentence comes to the front and the main clause follows it.
Կը հնձես այն, ինչ որ ցանես։ You reap what you sow.
This is the ordinary arrangement of the sentence in Armenian (no need for [ ՝]).
But when I want to rearrange the order of the sentence, then I have to use the [ ՝].
ինչ որ ցանես՝ զայն կը հնձես։
Whatever you sow ՝ that you will reap.
4. When you want to clarify who or what you are referring to, we use the [ ՝].
Ուսուցիչիս՝ Յակոբ Չոլաքեանին, շատ բան կը պարտիմ։
To my teacher՝ Hagop Cholakian, I am indebted.
And it is important to end the noun clause with a comma.
5. When we arrange the actions like counting. and the words that relate to this are: նախ at first, ապա then, յետոյ then, առաջին first, երկրորդ second, երրորդ third… etc.
Նախ՝ գործդ ըրէ, յետոյ՝ մեզի եկուր։
At first՝ finish your work, then՝ visit us.
ԲՈՒԹԻ [ ՝] ԳՈՐԾԱԾՈՒԹԻՒՆԸ ՀԱՅԵՐԷՆԻ ՄԷՋ
Բութը կը դրուի հետեւեալ պարագաներուն[1]
1. Նախադասութեան զեղչուած ստորոգիչին տեղ.
- Մենք գիւղ գացինք, անոնք՝ ծով։
- Իմ վարդս կարմիր է, քուկդ՝ դեղին։
2. Ուրեմն, այսինքն, հետեւաբար, օրինակ բառերէն վերջ.
- Այսինքն՝ կ՚ուզես որ մոռնամ քեզ։
3. Նախադաս ստորադասական նախադասութիւններէն ետք։
- Ինչ որ ցանես՝ զայն կը հնձես։
- Ով որ քաջ է՝ ի՞նչ կը սպասէ։
4. Բացայայտեալը բացայայտիչէն բութով կը բաժնենք.
Յովհաննէս Թումանեան՝ Ամենայն Հայոց Բանաստեղծը, ծնած է Լոռռիի Դսեղ գիւղը։
Բացայայտեալէն վերջ ստորակէտ կը դնենք։
5. Թուարկութիւն ցոյց տուող նախ, ապա, յետոյ, առաջին, երկրորդ, երրորդ եւ նման բառերէն ետք.
- Նախ՝ գործդ ըրէ, ապա՝ հանդիպիր քեռիին, յետոյ՝ տուն եկուր։
- Միտքդ պահէ. առաջին՝ հաւատք, երկրորդ՝ յոյս, երրորդ ու վերջինը՝ սէր։
[1] Յակոբ Չոլաքեան, Հայերէնի Աւանդական Ուղղագրութիւն, Հալէպ 2000: