ՄԱՔՈՒՐ / Թէյլըր Սուիֆթ
Երաշտը ահաւոր էր
Երբ միասին աճեցուցած ծաղիկները չորցան ծարաւէն
Ետ ու դարձ ամիսներ էին
Տակաւին ամբողջութեամբ կը կրեմ քեզ
Գինիով ներկուած հագուստի պէս. այլեւս չեմ կրնար հագնիլ
Գլուխս կախեցի երբ պարտուեցայ կռիւին
Եւ երկինքը սեւցաւ ինչպէս կատարեալ փոթորիկ։
Ընելիք բան չմնաց
Երբ փոշի դարձած թիթեռնիկները ամբողջ սենեակս ծածկեցին
Ուստի տանիքը ծակեցի
Հեղեղը թող տանի բոլոր նկարներդ
Թոքերս ջուրով լեցուեցան, բարձր ձայնով գոռացի
Բայց մէկը բան չլսեց։
Յորդ անձրեւին տակ
Կը խեղդուէի, ու վերջապէս կրցայ շունչ առնել
Եւ մինչեւ առտու
Քու հետքերդ անհետացան, ու վերջապէս մաքրուեցայ։
Տասը ամիս սթափ, պէտք է ընդունիմ
Մաքրուիլ չի նշանակեր չկարօտնալ
Տասը ամիս անց աւելի հասուն, պիտի չզիջիմ
Հիմա որ մաքուր եմ, ինքզինքս երբեք պիտի չվտանգեմ։
Թարգմանեց՝
Գոհար Պարոնեան